Kanianie

   

Kania jest starożytnym federalnym stanem, który musiał dostosowywać się dynamicznie do otoczenia, aby przetrwać w niebezpiecznym świecie. Wiele tradycji, zwyczajów i mocy zostało porzuconych i zamienionych na nowe. Dotyczy to także Kościoła Światła, który dąży do wykształcenia nowego porządku w oparciu o wiarę.



Podsumowując swoje cele w Kanii, Paladyn Pierwszego Kręgu i Deputowany Kvatorh, Voisvet Żelazna Pięść, mówi: „Nasze życie jest służbą dla przyszłości”.



Zwyczajowo mieszkańców Kanii nazywa się Kanianami. Pomimo tego, że Kanianie i Xadaganie należą do tej samej ludzkiej rasy, wydarzenia z ich przeszłości spowodowały głębokie podziały między nimi. Podstawowe różnice w organizacji życia tych dwóch społeczności i jawna nienawiść w stosunku do siebie doprowadziły do tego, że mieszkańcy Sarnaut zaczęli traktować ich jako dwie odrębne nacje.

W starożytnych czasach, Kanianie wyłonili się ze strategicznej unii plemion po pokonaniu Orków. Już z samego początku powstania Kania, u podstaw królestwa znajdowały się zasady wolności wszystkich obywateli. Odzwierciedla to ich społeczny porządek.

Państwo Kanian składa się z prowincji, które posiadają takie same uprawnienia, a wszystkie decyzje wpływające na naród, podejmowane są przez Radę Deputowanych. Jest to jedną z podstawowych różnic pomiędzy nimi a Xadaganianami, którzy – jak Kanianie są przekonani – są pod wyłącznym władaniem jednego tyrana.





    Mimo, że istnieją miasta w Kanii, jego lud woli żyć w małych społecznościach. Kanianie kochają naturę, przede wszystkim jej piękno i kolory. Przed tym jak Wielki Kataklizm rozłupał ich ziemie, Kanianie zazwyczaj tworzyli społeczności w malowniczych miejscach, takich jak łąki i rzadkie brzozowe lasy. Pozwoliło im to łączyć pracę fizyczną ze świeżym powietrzem i zdrowym trybem życia.

Z czasem, czynniki takiego otoczenia zaczęły wpływać na wygląd przeciętnego Kanianina. Jest to silny, tęgi osobnik, zazwyczaj o włosach jasno-brązowych. Kanianie są też prawie o głowę wyżsi od swoich dawnych krewnych, Xadaganian.

Kanianie wiernie wierzą, że jedyną drogą do bycia prawdziwe szczęśliwym jest podążanie za ideałami demokracji i osobistą wolnością. Jeśli zostaną zmuszeni, gotowi są walczyć aż do śmierci, w obronie swoich ideałów. Ludność Kanii uważa Xadaganian za zagrożenie dla wolności świata. Oznacza to, że jedynym akceptowalnym rozwiązaniem jest całkowite i totalne zwycięstwo nad nimi.

__________________________________________________________________________________________

Elfy

   

Do roku 1010 Elfy stały się jedną z trzech ras, które uformowały Ligę. Są piękni, posiadają szczegółową wiedzę o magii i niosą ze sobą tysiące lat doświadczenia i wiedzy. Elfy są doskonałymi doradcami, ekstremalnie niebezpiecznymi magami, a w walce przeciwko Imperium ich kultura i wartości potrafią być równie potężną bronią, co Okręt Astralny.

Historycy w przyszłości, zajmujący się tymi czasami, mogą opisać ich wkład w zwycięstwo jako „czas, w którym piękno ocaliło świat.”


Elfy są najstarszą ze wszystkich ras świata Sarnaut. Poprzez wieki historii, Elfy przeszły przez wiele etapów rozwoju. Niegdyś byli jedynymi mądrymi mieszkańcami planety i obserwowali rozwój innych ras. Byli pierwszymi, którzy utworzyli państwo i pierwszymi, którzy zrozumieli i opanowali tajniki magii.


Początkowo Elfy były podzielone na kilka gatunków i to stało się bazą do uformowania Rodzin – dużych społeczności Elfów niepowiązanych więzami krwi. Zasady i struktura Elfickiego rządu zostały ustalone na długo przed nadejściem Wielkiego Kataklizmu. Debata nad nimi i porozumienie pomiędzy reprezentantami najbardziej wpływowych rodzin miały miejsce podczas cyklicznego wydarzenia nazywanego Elfim Balem.

Elfi Bal był dla Elfów ważnym spotkaniem. Podczas tych zgromadzeń podejmowano najważniejsze decyzje, które miały wpływ na całe królestwo. Dyskusje dotyczące używania magii i spraw politycznych związanych ze wszystkimi stolicami nierzadko stawały się głównym tematem debat.


   

Podczas Elfiego Balu podjęto decyzję, która miała duży wpływ na Elfią rasę. Było nią utworzenie Wielkiego Balu Rodzin, by zastąpić poprzedni. W rezultacie Kataklizmu Elfy stracili licznych pobratymców tak, jak i inne rasy. Wielki Bal nie mógł być już nazywany „Wielkim” i w przeciągu kilku wieków otrzymał nową nazwę: Bal Ośmiu Rodzin.


Te osiem rodzin najszybciej przystosowało się do świata, w którym się znalazły. Za pomocą intryg, fuzji, sojuszów i siły militarnej, Bal Ośmiu Rodzin zdobył władzę nad resztą populacji. Przy takiej koncentracji władzy, im bardziej potężna rodzina, tym więcej praw posiadała.

Wszystkie ważne pytania dotyczące narodu, zarówno sprawy wewnętrzne jak i wewnętrzne, zadawano wieczorami na oficjalnych Balach organizowanych przez Osiem Rodzin... a pytań było bardzo wiele.

W 707 roku Nowej Ery zjednoczone siły Orków i Xadaganian podbiły Grokh, Elfi allod. Wielki Mag Clod de Vevr, sfrustrowany mag, który uczył Rodogora sztuk magicznych, został zabity. Pobratymcy De Vevra byli członkami Balu Ośmiu Rodzin i zwołali pilne zebranie. Niesprowokowany atak spowodował, że Elfy zaczęły szukać sprzymierzeńców, co zaowocowało podpisaniem umowy z Kanią i przyłączeniem do Ligi.
________________________________________________________________________________________________

Gibberlingi

Gibberlingi pochodzą ze zniszczonej części Sarnautu. Ze względu na wrodzoną ciekawość oraz pokojowe i przyjazne nastawienie szybko przyzwyczaiły się do nowych warunków. Dla sojuszników są zaufanymi przyjaciółmi, na których można polegać, a niebezpiecznymi przeciwnikami dla tych, którzy nie traktują ich poważnie. Jednak, w przeciwieństwie do innych ras, nie mają ambicji związanych ze światem. Ich największym pragnieniem jest powrót do czasów Isy, kiedy eksploracja całego świata stała przed nimi otworem. Czy Gibberlingi odnajdą sposób by być tak szczęśliwi, jak byli kiedyś, czy też wymyślą coś nowego? Wszystko rozwija się tak szybko, że nie ma wątpliwości, iż znajdą odpowiedź – i nowe pytania – już niedługo.


Gibberlingi są małymi, zabawnymi, futrzanymi i racjonalnymi stworzeniami, które kiedyś zamieszkiwały osobny kontynent na Sarnaut. Isa, co oznacza „wyspę” w ich języku, była dużo mniejsza od Yul. Naturalnymi wrogami Gibberlingów były plemiona dzikich Orków i surowe, północne środowisko.


Cała historia Gibberlingów jest opowieścią o ich staraniach o przetrwanie.


Otaczające ich morze miało dwie ważne zalety. Po pierwsze, było podstawowym źródłem żywności, po drugie stanowiło istotną ochronę przez wrogami. Jako rasa żeglarzy, Gibberlingi są świetnymi rybakami i marynarzami. Wraz z upływem czasu wielu Gibberlingów zdecydowało się uczynić statki swoim domem, co pozwalało na łatwą ucieczkę od zagrożeń i unikanie walk.

To nie oznacza, że nie są zdolne zadbać o siebie w bitwie, jako że Gibberlingi chętnie najadą każdą osadę Orków, na którą się natkną, jeśli tylko okoliczności są sprzyjające.


Gibberlingi są wyjątkowo płodne. Narodziny bliźniaków to zazwyczaj powód do rozczarowania dla rodziców. Trojaczki są najpowszechniejszym potomstwem i jest nawet nazwa dla trójki rodzeństwa: kiełek. Rzadko decydują się na osobne życie, jako że tęsknią za sobą nawet w trakcie krótkiej rozłąki. Często zdarza się, że jeśli jedno z nich umrze, rodzeństwo umiera krótko po nich.

Najbardziej charakterystycznymi cechami Gibberlingów są ich wyjątkowa ciekawość, upór i zdolność do przepowiadania przyszłości. Są uprzejme i sprytne, a ich zręczne i skoordynowane ruchy w pełni rekompensują niski wzrost. Kiełki niemalże zawsze podróżują razem, zwłaszcza poprzez niebezpieczne tereny. Także walkę prowadzą w trzyosobowym oddziale.

Spotkanie samotnego Gibberlinga jest niezwykle rzadkie.

Inne narody i rasy traktują Gibberlingi z szacunkiem. Zapisy wśród ich przyjaciół i wrogów dostarczają informacji o wielu heroicznych czynach, dowodząc, że wzrost nie ma znaczenia. W końcu to Gibberling odkrył sposób na podróżowanie przez Astral, rozpoczynając Erę Podróży Astralnych.

Ten sekret jest jedną z głównych przyczyn, dla których przyłączyli się do Ligi, jako że ich głównym celem jest znalezienie nowej ojczyzny, która zastąpiłaby utraconą Isę.

____________________________________________________________________________________________________

Xadaganianie

Xadaganianie są perfekcyjnie działającą machiną wojenną, zawsze gotową by walczyć o główny cel: dominację Astralną. Maszyna ta wiecznie ulepsza samą siebie, dodając części, które doskonale wpasowują się w siły zbrojne. Wroga, który staje naprzeciw pełnej siły Xadagańskiego ataku, tylko cud mógłby ocalić przed nieuniknioną klęską.


Xadaganianie podążali za Wielkim Magiem Nezebem, który powiódł swoich sprzymierzeńców z dala od Kanii. Wierzą, że Jaskier, przejąwszy władzę po śmierci Nezeba, poprowadzi królestwo ku przyszłości pełnej powszechnego szczęścia i w czasy, w których wszyscy obywatele Imperium będą mieli te same prawa.

Xadaganianie gotowi są poświęcić się w imię wspólnego celu, jakim jest osiągnięcie szczęścia i równości.

Gdy królestwo Xadaganian dopiero powstawało, składało się głównie z ludzkich plemion z południowych ziem Sarnautu. Wraz z rozszerzaniem granic wchłonęło część ziem Kanii, jednak południowe dziedzictwo krwi sprawia, że Xadaganianie są bardzo charakterystyczni: niscy i szczupli, o ciemnej skórze i krótkich włosach.


   

Nieustanny konflikt z królestwem Kanii wpływa na każdy aspekt życia przeciętnego Xadaganina. To doprowadziło do rozwoju silnej kultury militarnej w społeczeństwie, napędzanej także przez industrializację państwa. W efekcie większość obywateli żyje w dużych miastach i jest wychowywanych na wojowników. Xadaganianie są niezwykle zdyscyplinowani, co znajduje odzwierciedlenie w niemalże każdym aspekcie ich życia cywilnego.

Jednak niekończąca się wojna i przekonanie, że racja stanu jest ważniejsza niż jakiekolwiek osobiste przekonania nie zmieniła Xadaganian w opryskliwych i agresywnych ludzi. Gorąco wierzą, że ich sposób życia jest jedynym, który może zapewnić pokój i szczęście całemu królestwu. Dlatego pogardzają systemem państwowości Kanii, rządzonej przez Radę.

Tylko silne przywództwo jednej osoby może zjednoczyć kraj. Najlepszym, co ktoś może zrobić, jest służenie narodowi.


____________________________________________________________________________________________________

Powstańcy

   

Powstańcy są dziwni i obcy w świecie Sarnautu. Powrócili do niego po dwóch tysiącach lat od swojej śmierci. Przeznaczenie podarowało im nieśmiertelność upewniając się, że przyszłość świata będzie należała do nich.



Powstańcy są oficjalną i powszechną nazwą nadaną tej rasie. Często mówi się o nich jako „ludziach z Zem” albo po prostu „Zemach”. Ich wyróżniający się wygląd, połączony z faktem, że powstali z grobu spowodował, że często nazywa się ich Powracającymi, Zombie, a nawet Puszkami.


Pomimo żartobliwej i prześmiewczej natury tych przezwisk, Powstańcy są siłą, z którą trzeba się liczyć, która budzi szacunek sprzymierzeńców i strach we wrogach. Są potężną siłą w Imperium.



Zemowie kiedyś byli śmiertelnikami, wysokimi, szczupłymi, o ciemnej skórze i bursztynowych oczach. Podczas gdy ich śmiertelne ciała najlepszy czas mają już za sobą, części mechaniczne i maska zapewniają dalsze życie i przetrwanie na Sarnaut. Powód tych zmian i umieszczenie mechanicznych części w ich ciałach jest częścią odległej historii Powstańców i pozwala tym, którzy umarli tysiące lat temu, powstać raz jeszcze.



Powstańcy są pełnoprawnymi członkami Imperium. W trzysta lat, które upłynęły od ich zmartwychwstania, bardzo się rozwinęli. Kiedyś byli słabymi niewolnikami, którzy pracowali w ciężkich warunkach w Xadagańskich kopalniach. Jednak wraz z upływem czasu, rozwinęli się intelektualnie, zaopatrując swoje ziemie w statki Astralne i stacje many.


Xadaganie i Orki czasem żartują na temat współobywateli, najczęściej komentując ich chłód, skupienie i oderwanie od życia. Jednak poza tym Powstańcy są szanowani przez wszystkich nawet, jeśli ich zmumifikowane ciała zostały albo zastąpione przez mechaniczne kończyny, albo przynajmniej ukryte pod odzieniem. Są całkowicie akceptowani jako obywatele i stanowią istotny element Imperium, znacznie przyczyniając się do realizacji wspólnych celów.


„Tylko głupiec odważyłby się obrazić Powstańca”


_______________________________________________________________________________________________________

Orki

   

Orki są chodzącym kataklizmem, zdolni zniszczyć wszystko, co stanie im na drodze. Gdyby potrafili się zorganizować i zjednoczyć pod wodzą silnego przywódcy, który byłby tak szanowany jak Starożytni Bohaterowie, Orki rządziliby światem.



Rasa Orków ma długą historię na Sarnaut, głównie skupioną na wschodniej części kontynentu Yul. Te potężne stworzenia posiadają naturalną siłę i wytrzymałość, ale brak im zdolności w rzemiośle i magii. Nic dziwnego zatem, że ich głównym zajęciem jest albo przygotowanie do wojny, albo prowadzenie jej.


Pomimo, że Orki zjednoczą się w hordy przed rajdem na wrogów, są głównie nomadami. Kiedy gdzieś osiadają, wznoszą tymczasowe struktury, które łatwo porzucić. Te społeczności są zazwyczaj żyją w stepach, gdzie ich wytrzymałość pozwala im na przetrwanie.



Przeciętny Ork jest o głowę wyższy niż człowiek. Przyzwyczajeni do otwartych przestrzeni, czują się dobrze w lasach, a ich gruba skóra bez trudu znosi żar bezlitosnego słońca. Pośród Orków jest też wielu Szamanów, zwiększających siłę fizyczną pobratymców za pomocą mistycznych rytuałów.

Orki są najbardziej buntowniczą i kochającą wolność rasą na Sarnaucie. Każdy Ork jest sam sobie panem i troszczy się tylko o samego siebie. To częściowo wyjaśnia, dlaczego są tak rozproszeni, podzieleni na rodziny i jednostki klanowe, często walczące pomiędzy sobą.


W odległych czasach, Orki nie miały własnego państwa, żyjąc wzdłuż i wszerz wschodnich ziem. Po Wielkim Kataklizmie ich byt stanął pod znakiem zapytania, ponieważ nie mieli Wielkiego Maga, który ochroniłby ich ziemie i wielu Orków zginęło na próżno, próbując je uratować. Allodów kontrolowanych przez Wielkich Magów nie spotkał ten sam los, ale ludzie z innych allodów nie byli mile widziani na terytorium Orków.

Niegdyś wspaniały naród stał się słaby i podatny na ciosy, a żeby zapewnić przetrwanie i utrzymać to, co pozostało z ich ziem, Orki dołączyły do Imperium, tworząc sojusz z Xadaganami i pozostając pod ochroną ich Wielkich Magów.